Sabine deed een tijd geleden een oproep, allemaal aan uw stikmachien voor Moeders voor Moeders. Ik vond dat wel een goei, maar met mijn petekindjesproject, gebroken polsen en klein onzekerheidje over de kwaliteit van mijn werk, keek ik liever naar wat er gemaakt werd dan daadwerkelijk ook zelf iets te maken. Maar er is niet teveel voor nodig om mijzelf wat te schamen, en toen ik voor 't petekindje snel wat bavettekes ineen stak vond ik het toch echt niet meer kunnen. Ik mailde Sabine om haar adres en heb een aangenaam middagje besteed aan mijn stikmachien. We kennen elkaar ineens wat beter sè.
Het pakje ligt nu klaar om door mij en 't Roze Wolkje naar de facteur te doen, als we dat kunnen zonder van onze fiets te waaien, zodat het hopelijk nog net op tijd bij Sabine geraakt.
Ik maakte:
2 afwasbare slabben
3 tuttekoorden
1 frutseldoekje
2 paar kimono-slofjes (tutorial)
't Is niet zoveel maar ik was dan ook rijkelijk laat. Hopelijk wordt de actie volgend jaar herhaald, zodat ik wat beter mijn best kan doen.
31 maart 2010
12 maart 2010
die maakte ik ook zelf
zwanger van het Roos Wolkje, kwam ik op de sie van de alomgeprezen Madama Zsazsa terecht. En daar zag ik de Zsazsa (waar anders...)
Die moest ik hebben, hoewel ik nog bijkans ni wist hoe ik een draad juist op mijn naaimasjien moest zetten. Maar ja, de Madame doeta niet meer zelf, ze verkoopt de patronen. Dus bibberend een patroon laten opsturen en dan laten liggen. Ik ben nogal een uitsteller van nature, dus stof gaan kopen deed ik pas na lang aarzelen. Maar enfin, uiteindelijk was hij af, mijn zelfgemaakte torsodrager. En écht, zelfs als ge nog nooit een stikmachine van dichtbij hebt gezien, zelfs dan is de uitleg zo verhelderend dat ge in no time zonder problemen uwen eigen draagdoek ineen steekt. échtegtentechtig.
En toen bleef dat Roos Wolkje natuurlijk nog een maand of twee in mijn baarmoeder wonen....
Dus......
Den beer vond het allemaal heel leuk en interessant en stroebelde helemaal niet tegen. Hoerakes alom natuurlijk.
Nu is ons Roos Wolkske twee maandjes jong en heeft mama al is graag de handen vrij, om verder te werken aan het petekindjesproject bijvoorbeeld. op den buik zit de jufra niet zo graag, ze kijkt liever wat rond. Doeken knopen op de rug durf ik nog niet, met de gebroken polsen, dus schoot er de zsazsa over. en dat was in no time geflikt. kind moet er wel nog wat aan wennen, maar ze heeft nu toch al een klein uurke de oogskes toe, dus 't zal wel allemaal nogal meevallen daar vanachter. Een achteruitkijkspiegelke aan een touwke, da ga ik nog wel ergens eraan hangen.
Ik weet het, er bestaan elegantere foto's, maar ik ben gene krak in mezelf en mijn rug fotograferen in de spiegel.
Die moest ik hebben, hoewel ik nog bijkans ni wist hoe ik een draad juist op mijn naaimasjien moest zetten. Maar ja, de Madame doeta niet meer zelf, ze verkoopt de patronen. Dus bibberend een patroon laten opsturen en dan laten liggen. Ik ben nogal een uitsteller van nature, dus stof gaan kopen deed ik pas na lang aarzelen. Maar enfin, uiteindelijk was hij af, mijn zelfgemaakte torsodrager. En écht, zelfs als ge nog nooit een stikmachine van dichtbij hebt gezien, zelfs dan is de uitleg zo verhelderend dat ge in no time zonder problemen uwen eigen draagdoek ineen steekt. échtegtentechtig.
En toen bleef dat Roos Wolkje natuurlijk nog een maand of twee in mijn baarmoeder wonen....
Dus......
Den beer vond het allemaal heel leuk en interessant en stroebelde helemaal niet tegen. Hoerakes alom natuurlijk.
Nu is ons Roos Wolkske twee maandjes jong en heeft mama al is graag de handen vrij, om verder te werken aan het petekindjesproject bijvoorbeeld. op den buik zit de jufra niet zo graag, ze kijkt liever wat rond. Doeken knopen op de rug durf ik nog niet, met de gebroken polsen, dus schoot er de zsazsa over. en dat was in no time geflikt. kind moet er wel nog wat aan wennen, maar ze heeft nu toch al een klein uurke de oogskes toe, dus 't zal wel allemaal nogal meevallen daar vanachter. Een achteruitkijkspiegelke aan een touwke, da ga ik nog wel ergens eraan hangen.
Ik weet het, er bestaan elegantere foto's, maar ik ben gene krak in mezelf en mijn rug fotograferen in de spiegel.
9 maart 2010
de Birthdayboy
Berreke wordt groot. Zelf houdt hij vol dat hij twee of vier wordt, maar 't is dus drie. Dat laatste is gewoon een keimoeilijk getalleke om op uw vingers te tellen als ge nog maar.....eum... drie zijt!
dus vieren we feest.
Omdat ik deze blog natuurlijk ben gestart om mijn creactiviteiten aan de wereld te showen, ga ik jullie besparen van de pakskes-foto's en de speeltuin-foto's. Want daarvoor komt ge hier ni kijken.
Neen, die kroon dan, da's wel iets om hier te laten zien.
Eerst had ik er ene gemaakt naar een ontwerp dat ik ergens had gezien. natuurlijk vond ik die veel te mislukt.
De bollekes waren niet rond na het keren, de naad was niet goed, enfin, ik wou een andere.
Die lukte wat beter.
dus vieren we feest.
Omdat ik deze blog natuurlijk ben gestart om mijn creactiviteiten aan de wereld te showen, ga ik jullie besparen van de pakskes-foto's en de speeltuin-foto's. Want daarvoor komt ge hier ni kijken.
Neen, die kroon dan, da's wel iets om hier te laten zien.
Eerst had ik er ene gemaakt naar een ontwerp dat ik ergens had gezien. natuurlijk vond ik die veel te mislukt.
De bollekes waren niet rond na het keren, de naad was niet goed, enfin, ik wou een andere.
Die lukte wat beter.
En dat vond hij der zelf ook van...
7 maart 2010
labeldoekjes
Ik las ergens dat labeldoekjes dankbaar waren om te maken, gemakkelijk genoeg voor beginnende naaisters en niet mislukbaar. Aha, dacht ik, ons Roos Wolkje zal dat wel plezant vinden, zo'n frummeldoekske. En 't kan toch ni mislukken. Dus in mijn kopke efkes een stappenplan gemaakt, stofkes geknipt en lintjes bijeen gezocht om labelkes te maken. O, dacht ik helder, ik maak der ineens een knisperdoekske van, dat geknisper is een instant beloning als ze per ongeluk dat doekske in haar pollekes krijgt.
Ja lieve mensen, slim hé......
Dus.
Doekske 1: stofke uitgezocht, labelkes der opgestikt, plastieke zakske ertussen en een zacht fleecedekentje aan de achterkant. De boel omgedraaid maar.........oeps, waar zijn mijn labelkes? Ja lap, aan de binnenkant.
Doekske 2: stofke uitgezoch, goed nagedacht waar de labelkes moesten, labelkes erop, plastic zakje en fleece. Alles juist gedraaid maar hmmm, recht stikken is niet mijn sterkste kant, 't doekske helemaal schots en scheef. Vanaf nu doe ik rondekes!
Doekske 3: bij het juist draaien merk ik dat de tekening op de fleece op zijn kop staat. Ook de labelkes met een tekening staan ni allemaal dezelfde kant op. Maar deze hou ik toch maar, want eigenlijk is't wel nen toffen.
Doekske 4: gelukt!
Dan heb ik maar ineens een reeks gemaakt. Eentje voor 't Roos Wolkje, eentje voor het petekindjesproject, eentje voor neefje Jappe, eentje voor achterneefje R. en nog een setje voor de twins die op komst zijn bij familie.
Ja lieve mensen, slim hé......
Dus.
Doekske 1: stofke uitgezocht, labelkes der opgestikt, plastieke zakske ertussen en een zacht fleecedekentje aan de achterkant. De boel omgedraaid maar.........oeps, waar zijn mijn labelkes? Ja lap, aan de binnenkant.
Doekske 2: stofke uitgezoch, goed nagedacht waar de labelkes moesten, labelkes erop, plastic zakje en fleece. Alles juist gedraaid maar hmmm, recht stikken is niet mijn sterkste kant, 't doekske helemaal schots en scheef. Vanaf nu doe ik rondekes!
Doekske 3: bij het juist draaien merk ik dat de tekening op de fleece op zijn kop staat. Ook de labelkes met een tekening staan ni allemaal dezelfde kant op. Maar deze hou ik toch maar, want eigenlijk is't wel nen toffen.
Doekske 4: gelukt!
Dan heb ik maar ineens een reeks gemaakt. Eentje voor 't Roos Wolkje, eentje voor het petekindjesproject, eentje voor neefje Jappe, eentje voor achterneefje R. en nog een setje voor de twins die op komst zijn bij familie.
5 maart 2010
Het Petekindjesproject
De Zoes koopt een kindje. Weeral. Een broer of zus voor Poppie. Vijfde kleinkind in de familie. De geboorte van mijnen oudste bracht een kettingreactie op gang, Wat dus nu, bij nummer vijf, al traditie is.
ZELF een pakske maken. En dan nog liefst zo origineel en tof mogelijk.
De oogst bij ons Berreke (den oudste) was een gebreid frakske van de Zoes en Happe het geel Konijn door Zussie. Drie kindekens later is er ons Roos Wolkske.
De zelfmaakoogst?
Ne gepersonaliseeerde gehaakte poef door de Zoes.
Tokkie, de beige kip door Zussie.
Nen boxhanger door schoonzus I.
Een gebreid slaapzakske door schoonzus II.
Ge ziet, explosie van creativiteit.... Het kindje van de Zoes kan dus door mij niet onbedeeld gelaten worden. Niet in het minst omdat ik dat dutske zal be-meteren. Dat vraagt dus om een Petekindjesproject. 't komt alleen wat traag op gang, gezien ik wat in de miserie zit met een gebroken polsen een Roos Wolkske dat elk anderhalf uur aan de borst wil tutteren.
ZELF een pakske maken. En dan nog liefst zo origineel en tof mogelijk.
De oogst bij ons Berreke (den oudste) was een gebreid frakske van de Zoes en Happe het geel Konijn door Zussie. Drie kindekens later is er ons Roos Wolkske.
De zelfmaakoogst?
Ne gepersonaliseeerde gehaakte poef door de Zoes.
Tokkie, de beige kip door Zussie.
Nen boxhanger door schoonzus I.
Een gebreid slaapzakske door schoonzus II.
Ge ziet, explosie van creativiteit.... Het kindje van de Zoes kan dus door mij niet onbedeeld gelaten worden. Niet in het minst omdat ik dat dutske zal be-meteren. Dat vraagt dus om een Petekindjesproject. 't komt alleen wat traag op gang, gezien ik wat in de miserie zit met een gebroken pols
Maar zoals ge kunt zien, er is al wat af/
1. De sloefkes. Tutorial
2. De Munchables. Afzabberen of opeten al naar believe en dan gewoon 't wasmachien in. Tutorial
3. Een detailke van de sloefkes hun binnenkant. Ik heb hiervoor een oud slaapzakske gebruikt, maar zie wat een schattig pietevogelke.
4. Blokken. Met een belleke erin en een labelke om mee te frullen. Tutorial
Zover ben ik al. Ik wil tot 10 dingen geraken, de Zoes moet over vier weken gaan bevallen. Doe zelf 't rekensommeke maar. Dat valt dus nog wel mee.
Pippelotje
Abonneren op:
Posts (Atom)