De past-absoluut-niet-bij-elkaar weggever!

Allé, ik zit al bijna aan 70 volgers, maar hier is dan mijn weggevertje voor de 54!

 

Wat zit erin? een dikke spin..............

• een setje van vier bloemenmagneten

• een stukje stof 

• 1m lint met een huisje en een molentje

• een ring en twee schuifspeldjes

• twee vrolijke kikkerknijpers 

Ge ziet, dat past absoluut niet bij elkaar. Maar hopelijk vindt ge dat niet erg en krijgt ge ook is graag iets dat zomaar -zorgvuldig voor u- bijeengesmeten werd....

Iedereen mag meedoen. Ik apprecieer een linkje zeer zeker, maar het is niet verplicht. Volger zijn of worden is ook niet verplicht, wél erg gezellig, en goed voor mijn ego. (bij 102 volgers komt er weer een weggever)
Ik laat mijn jury 1 naam trekken op maandag 9 augustus.

veel succes!

als je ooit eens 10 minuten tijd hebt...

... dan MOET je gewoon het supersnelle en o zo toffe portemoneetje van Anni-tas eens maken. Ik heb nog steeds een uitwas in de vorm van een zware bijna zeven maand oude niet slapende baby aan mijn arm hangen, maar soms kan ik het schaapke 10 minuten ergens neerploffen en laten entertainen door mijn oudste. Thank God voor oudste zonen.
Op die 10 minuten kan je dus, mits voorgevormde mal van de gewenste afmetingen, een portemoneetje mét rits ineen boksen. En ge hebt niet eens een ritsvoetje nodig.
Een échte must dus voor de mama zonder tijd!

Als ge echt een priegelmini gevalleke wilt, (zoals het onderste met Petit Panstofje) voldoen de afmetingen 10 op 15. Ik vind het wat klein en heb gekozen voor ongeveer 15 op 20 cm.

mooie dagen

het was schoon, daar in Normandie. Het was soms wel wat te druk naar mijn goesting, want er waren twee neven met hun kroost, maar voor mijn Berreke was het top. Kindjes om mee te spelen is toch wel serieus iets anders dan alleen maar met mama of papa, of bekken trekken naar 't klein zusje.

En vrijdag gingen we naar de zee, en dan waren we pas ècht helemaal op vakantie. we vertrokken in de gietende regen aan ons huizeke, maar een uurke verder scheen de zon alsof we aan de cote d'azur stonden.

Ach, u had er moeten bij zijn, de zilte geur, de hongerigmakende lucht, twee brave kindekens en een zonneke om U tegen te zeggen.

En om alles nog wat perfecter te maken kregen Ferre en ik van een Fransoos een kokkel, zo recht uit het zand. Mannekes, da's lekker. Wapen u dus allen met een rijfke en een emmer en ga een beetje in't zand van Trouville-strand graven. Rauw opeten, zo uit de zee.

Verder ga ik u niet lastig vallen met verhalen van de koeien of de kersen. Of de zalige rust en stilte. Of hoe ons Lotje thuis in slaapstaking is gegaan en wij hier al drie dagen absoluut niet productief zijn en dus ook nog geen give away hebben bedacht.

er werd weer wat gegeven

allereerst kreeg Poppie gisteren haar rokske. Want ze werd twee jaar. En dat deed ze met verve, twee jaar worden. Heerlijk kind...

Mijn eigen held kreeg een Superheldencape en een masker. "Want superhelden zijn niet bang van de donder en de bliksem hé mama?"
Hij was nogal verdrietig omdat alle leuke enveloppen die hier in de brievenbus vallen voor mij zijn... dus maakte ik hem een cape, naar zijn eigen ontwerp. En fier dat hij erop is.

er worden ook weer hopen give aways naar ons kopke gesmeten hier in blogland.
hou u vast hé; 't zijn er wel wat:

Zo mooi zo hip heeft 100 volgers en viert dat met cupcakes. wat, dat is nog een verrassing, maar het zullen cupcakes zijn. leuk dus!

Stempelientje geeft deze supermooie stempels weg. tot 1 augustus

Deze prachtige stofjes kan je winnen bij Tistemie, ookal een blogger met 100 volgers. gefeliciteerd en allen daarheen ;-)

kijk nu eens wat een cuties!!!!!!!!! die kan je winnen bij Caet's blog ter ere van haar verjaardag. deelnemen kan tot 22 juli!

mijn eigen give away? ik ben er nog niet uit. na mijn weekje Douce France zal er allicht wel wat tevoorschijn komen, tot dan.

in den beginnen was er niets

het begon allemaal toen ik nog een klein meiske was en kleren nog werden gemaakt om mee te gaan. Dat houdt dan ook in dat kleren versteld werden, sokken gestopt en zomen gezoomd. Menig woensdagmiddag kwamen wij thuis van school terwijl de grote tafel in de living vol lag met stapels kleren die versteld moesten worden. Ons mams en (groot)tante Lucie zaten samen gezellig aan tafel, het stikmachien erbij. Toen al was ik gefascineerd door het hele gebeuren.
Later kwamen we erachter dat die prachtige poppekleertjes die de Sint bracht, en dat o zo zoete reiswiegje voor onze minipoppetjes, ook vanonder dat stikmachien uitrolden.
Nog later ging ik zelf aan de slag, met naald en draad. Ik maakte kussens. Tot ik enkele jaren terug kussens wou maken voor mijn schoonbroer zijne kerstmis.
Dus deed ik het bibberend op ons mams haar naaimachien. Rechtdoor stikken, dat was dat.
NOg wat jaren later waren de Zoes en schoonbroer getrouwd en zwanger. of eerst was er eigenlijk mijn bevalling. De Zoes maakte een prachtig handgebreid jasje voor hem. vanaf toen begonnen de handgemaakte cadeautjes voor mekaar. Dus toen de Zoes zwanger was en ik iets voor poppie-in-wording wou maken, wilde ik een stikmachien. De Aldi had er staan, en toevallig tegelijk met de schoonzus, kocht ik mijn stikmachien.
Ik maakte er dit mee:

De achterkant was een soort nachtkleed of een slaapzak zonder einde. In elk geval had dat een zakje en daarin stopte ik een klein rammelbeestje.  (mijn Berreke was toch zo'n schattig dreumesje, man man man)
Na dit naaisel kreeg ik precies wat schrik van mijn machien, want het stond er maar wat ongebruikt te zijn. ik droomde wel van eigen maaksels, maar ik voegde de daad niet bij het woord. De handleiding geraakte kwijt en ik deed iets fout zodat de onderdraad nooit vlot meekwam. kortom, de goesting was efkes zoek.

Ondertussen maakte die schoonzus van mij heel schone sjakochen, en rokskes. En die werd maar beter en beter. En ikke niet ;-)
Toen was ik zwanger van mijn Wolkske, dat toen nog een ezeltje was. Ik wou het ezeltje gaan dragen en botste op linkjes klikkend op het blog van Mme Zsazsa. Ik werd prompt verliefd op de zsazsa DIY en bestelde hem dus. mijn stikmachien werd bovengehaald en ik vond de handleiding terug. De onderdraad er juist op-of beter inzettend ging het goed, ik stikte achtereenvolgens de zsazsaDIY en een Mei Tai.

tsja, en dan kwam er het petekindjesproject. Een label en nieuwe blognaam werden noodzakelijk. Mijn vertrouwde alter ego Vliegje verdween, ik nam afscheid van mijn vertrouwde blogje op web-log en begon dit nieuw creatief blog. Na veel nadenken, weggegooide namen en probeersels werd het Pippelotje. Mijn Ezeltje was ondertussen Lotte gedoopt, en haar noem ik liefkozend steevast pippelotje, vandaar.
Stilaan groei ik in het naaien, en elk nieuw stuk is weer wat beter afgewerkt dan het vorige, weer wat geleerd.


zieoz, dat is mijn begin.
Ik wil wel eens weten hoe het allemaal begon bij.....
Charon
mEET
Bouwiena
en
mama Saartje

Hoe werkt dit stokje?

1. Schrijf een blogje over de start en loopbaan van jouw passie.
Je kunt het hebben over:
je eerste creatie - jouw (stik)machine(s) - enkele mijlpalen - jouw 'meesters' - je topstuk - je werkplekje - weetjes - tips - ...

2. Knip en plak dit stukje tekst met de afbeelding in jouw blogje.

3. Geef het stokje door aan drie of meer gepassioneerde mensen (laat een berichtje achter op hun blog).

4. Laat je bij het eerste berichtje over hoe het begon (http://naaiclub.blogspot.com/2010/07/hoe-het-begon.html) een wederwoordje achter met een link naar jouw verhaal?

ziezo diepe zucht

De rokskes zijn af.

Dat voor Poppie kan ik nog niet laten zien, dat hoop ik morgenavond op model te kunnen posten. Maar het is schoon geworden, heel schoon...

Ge moet altijd luisteren naar Mme Zsazsa.

Man, die rokskes. Ik heb al gevloekt.......... mo gevloekt.
Ik had een schoon stofke, nét wat mijn petekind, die zes wordt volgende week, wou. Wat roos, wat rood, wat paars, beetje klassiek. Mevrouwtje wou een ballerinarokje. Ja, dan kiest ge voor een patroonloos plooirokske, want dat is niet zo moeilijk (haha 1) en buiten wat rekenwerk kan er weinig misgaan (haha 2).
Ware het niet dat a) Madame DUIDELIJK zegt dat dit het beste gaat met een luchtig katoentje. Wat neme men dan uit de kast? juist ja, nen babyrib. En dan lukt dat allemaal niet zo goed, want dan is het uiteindelijke rokske te dik voor den te smalle biais.
b) Madame een DUIDELIJKE stap-voor-stap proloog maakte over hoe ge biais moet aanzetten. En dan volgt ge dat natuurlijk niet. En dan moet ge op de blaren zitten. Den biais er terug af, er terug tegen, daar nog een stukske, daar nog is ne keer.
En nogis foefelen ook met de plooitjes. (dat is dan het enige waar ik netjes naar Madame geluisterd heb)

Enfin, ons poppie wordt twee, en die wilde ik ook een rokske maken. Ja. Ik liet de Zoes dat kind haar maten opmeten. 19 cm van heup tot knie. Na het knippen en zomen van de stof vond ik dat er nog maar schandalig weinig van overschoot. 19 cm is ècht heel weinig, liet ik de Zoes weten. Alléz, 23 cm was ook goed. Dus, ik knip een nieuw stuk stof. 23 cm. Zomen? o.......... ja......... oeps.
Dus stikte ik er vanonder een stukske biais aan. En voorwaar, dat ging wonderwel en schoon, als ge maar luistert naar Madame Zsazsa: dun katoentje en deze manier van biais aanzetten....
Maar dan komen de loempigheden weer boven hé. Biais hbet ge blijkbaar in verschillende breedtematen. Ge ziet hem al op uw sloefen aankomen hé? De gebruikte biais was de smalste die ge maar hebt. dus compleet ontoereikend voor den bovenkant. En dat had ik pas door NADAT ik die erop had gezet en heel dat geval gewoon weer af mijn (niet gelockte) bovenrand afrafelde.Dat hebt ge dan.

Ge wilt foto's?
Morgen doe ik aan schadebeperking, en ge zult zien, 't zullen wel schoon rokskes worden. Ik heb nog steeds vertrouwen in mijn kunnen.

Morgen vertel ik u overigens ook wat ge kunt winnen bij de volgende Give Away, want ja, ik heb nu 56 volgers en belofte maakt schuld. Maar ik moet eerst nog is serieus nadenken na het rokskesgedoe.

tsja, het was dan ook een officiële hittegolf...

en dan gebeurt er niet veel.
wij weken uit naar de tuin van oma en opa, een weekje niksen.

jullie zullen de zwembadfoto's wel beu zijn ondertussen ;-)
Omdat het Roze Wolkske vorige week zes maanden werd, gingen we aan het vaste voedsel beginnen.
Zo, uit het vuistje. En leuke fotos dat zoiets oplevert hé...

voila, voor uw amusement en ter afwisseling.

 

Zo, en dan gaan we er nu eens terug invliegen. Op halve kracht, want de twee kindjes heel de dag thuis, dat werkt niet handig. Maar er moeten nog 2 rokskes gemaakt worden en *droom* een soortement zomerkleedje voor mijzelf. En het langbeloofde jasje voor mijn Berreke. En nog een babycadeauke. En nog een broche voor de broche swap. En dan vertrekken we zondag alweer op congé. 

O. Ook nog iets voor de volgende Give away. Er zijn 53 volgers, belofte maakt schuld, bij de 54e heb ik het aan mijn broek.

Ik ga iets nuttigs doen.

bijouterie

't Is echt te tropisch voor aan het stikmachien te zitten. Dus pakte ik mijn laatste bestelling van Vanmarieke erbij, en zette mij aan het rondjes knippen.
Ik plakte nog just niet de ring aan mijn pink vast, de schaar aan mijn hand vast en mijn vingers locktite tegeneen. Nog just niet.......
Vanaf nu ben ik voorzichtiger met de secondelijm.........

we gaan er op vooruit.......

kijk, zo was het eerst.......

Een klein schandaal, en behoorlijk onpraktisch, gezien we noodgedwongen nogal vaak in de zetel aten omdat er geen plaats was aan tafel. de Lockmachine stond op de ene kant, de Brother op de andere. Ertussen al mijn knutselrommel.
Ik ben er niet trots op hoor.
Maar zie nu is, wat mijn teerbeminde voor mij maakte:

Den elentriek is nog niet aangesloten, er moet nog veel gedecoreerd en georganiseerd worden, maar hé! Mijn eigen werkplekje........ ben er zo blij mee!

En ondertussen doen we niet aan naaien, we genieten lekker van de grote vakantie en het zonnetje, zelfs op ons piepklein terrasje!